|
"Gust Gils (1924-2002) was een experimentele duizendpoot. Bij leven was hij bekend als dichter en schrijver van korte verhalen. Daarnaast echter was hij ook toneelauteur en vertaler, kunstschilder en beeldhouwer, tekenaar en componist, en zelfs instrumentenmaker. Hij liep steeds voorop en was zijn tijd vooruit. Dit boek zoomt vooral in op zijn gouden jaren, de jaren zestig: hij schreef intens en tekende als bezeten, zijn werk werd opgevoerd, hij kreeg bijval in de vorm van lovende kritiek en prijzen, was bevriend met onder meer W.F. Hermans en hij werd uitgenodigd om in het buitenland op te treden, onder meer met zijn 'verbosoniën'. Wat opvalt in die grillige creativiteit is zijn gedrevenheid om alles en nog wat in zijn kunst te integreren, inclusief zichzelf. Hij stond, zoals hij over zijn Belgische kunstbroeder Henri Michaux zei, "als eksperimentator niet buiten maar in zijn eksperiment"."-- Back cover
|
