|
In the 1970s, especially after Franco’s death in 1975, Spanish cinema was bursting at the seams. Numerous film directors broke free from the ancient taboos which had reigned under the dictatorship. They introduced characters who, through their bodies, transgress the traditional borders of social, cultural and sexual identities. Post- Franco cinema exhibits women, homosexuals, transsexuals, and delinquents in new and challenging ways. Under Franco rule, all of these dissident bodies were ‘lost'. Here, they reflect new mythological figures, inhabiting an idealised body form (a prototypical body). These new images transform the stereotyped bodies as they question ancient archetypal values. Spanish cinema offers a dazzling performance transforming previous dissident bodies into the new protagonists of its national cinema. New Mythological Figures in Spanish Cinema (1975-1995) brengt de ontwikkeling van de Spaanse cinema in kaart vanaf de periode na de dood van generaal Franco (1975) tot en met de jaren negentig. Pietsie Feenstra beschrijft hoe in de jaren zeventig de Spaanse film tot bloei kwam met nieuwe, flamboyante personages. Vele filmmakers rekenden af met de taboes uit de tijd van de dictatuur. Door te beschrijven hoe vanuit een dictatuur nieuwe denkbeelden in de film terechtkwamen, introduceert Feenstra een originele methode voor het analyseren van nieuwe mythologische vertellingen. Het boek wordt ingeleid door filmhistorica Michèle Lagny, bijzonder hoogleraar aan de Université Sorbonne Nouvelle Paris 3. Feenstra promoveerde in 2001 bij Lagny en is sindsdien verbonden aan de Sorbonne Nouvelle.
|
